דער טאטע האט קלאר אויפגעהויבן די טאכטער — דער טאטע איז דער עיקר. איר קען שטענדיק געפֿינען שטיצן און ענקערידזשמאַנט פון אים. און צו זויגן זיין האָן איז נאָר אַ דאַנקען דיר פֿאַר אים. מיט איר צוציען אויפן האָן, האָט איר טאַטע געוויזן ווי פיל ער טראַסט איר און אַז סוד וועט זיין מיט זיי איצט. און דאָס פייגעלע האָט געטאָן אַ גרויסע אַרבעט – און דער טאַטע איז צופרידן און זי איז איצט נאָך נענטער צו אים.
עס מאכט מיר ייפערטזיכטיק, איך ווינטשן איך געווען אין דעם ניגערס שיך מיט די גרויס פּיצל. קוק אין די גריד מיט וואָס דאָס פייגעלע דיוואַוערז די ריזיק פאַלוס פון די ניגראָו. לכתחילה זויגט זי, פרובירט צו נעמען אין מויל אזויפיל פון דעם בארג מוסקלען ווי מעגליך, און דאן פארניכט זיך זשעדנע מיט איר וואגינע — עס וועט נישט פאסירן, אבער זי, פונדעסטוועגן, פאַרטראָגן דעם ווייטיק, האַלט זיך אַריין ווי טיף װי זי קאן.
סטאַגינג איז סופּער, אָבער די שריפט קען זיין פאַרטיק אין אַ מער טשיקאַווע וועג, פֿאַר בייַשפּיל, אָדער די אַווייקאַנד כאַווערטע וואָלט האָבן ארלנגעווארפן די פרענדז אין די גאַס, אָדער אפילו זיך איינגעשריבן זיי און קוקן אויף איר פרייַנד אַבליקלי וואָלט האָבן סקרוד איר בויפרענד פיל קילער ווי אַ מולאַטטאָ!